Strona główna
  • 19851 odsłon

 ZACHOWANIA PROSPOŁECZNE

 
to formy zachowania, które charakteryzują się gotowością do współpracy.
 
Zachowania takie obejmują:
 
• przyjaźń, • empatię, • altruizm, • pomaganie, itd.
 
 
 
Zachowania antyspołeczne to formy zachowania, które zaburzają funkcjonowanie grupy.
 
 
 
WARTO ZAPAMIĘTAĆ:
 
·         badania wykazały, że dziecko od bardzo wczesnego wieku wykazuje naturalne zachowania prospołeczne;
·         nie wolno ignorować żadnych zachowań dziecka, ani tych negatywnych, ani tych pozytywnych;
·         krytykować należy zawsze zachowanie, nie dziecko, krytyce powinno towarzyszyć wyjaśnienie;
·         chwalić należy zawsze dziecko, nie zachowanie;
·         rodzice i inni dorośli dostarczają dzieciom wzorców zachowania;
·         czyny znaczą więcej niż słowa
·         traktowanie dziecka z poszanowaniem jego godności i troską pomaga mu zrozumieć, że wszystkie żywe istoty powinny być tak traktowane;
·         nastolatki zaangażowane w pomaganie innym mają pozytywny obraz siebie, optymistycznie patrzą na życie i swoją przyszłość;
·         nastolatka łatwiej przekonać i nauczyć odwołując się do przykładów  „ z zewnątrz”.
 
NIE PROWOKUJ ZŁYCH ZACHOWAŃ!
 
1.      Jeśli chcesz, by uczniowie wykonali jakieś zadanie- poproś!
2.        Zwracaj się do ucznia po imieniu!
3.        Nie osądzaj, nie feruj wyroków!
4.         Zanim wyciągniesz konsekwencje, wysłuchaj ucznia uważnie!
5.         Pokaż uczniowi, że w niego wierzysz!  
6.         Daj uczniowi szansę poprawy!
7.         Oceniaj intencje, nie tylko zachowanie!
8.         Jeśli uczeń jest zdenerwowany, poruszony, udziel mu wyjaśnień, uspokój, daj wsparcie!
9.         NIE ZMUSZAJ UCZNIA DO TŁUMIENIA UCZUĆ!
 
 
   

 
KIEDY UCZEŃ PROWOKUJE
 
-          udzielaj rzeczowych odpowiedzi na pytania, daj dowody swojej kompetencji,
-          nie reaguj złością na zaczepki i wulgaryzmy, ale zwróć uwagę na ich niestosowność,
-          nie krytykuj postępowania innego nauczyciela,
-          wyraź co czujesz w związku z sytuacją,
-          nie rzucaj gróźb, których nie możesz spełnić,
-          podejmuj dialog z uczniami, nie lekceważ ich opinii,
-           szanuj prawa ucznia, ale dbaj o to, by i on respektował twoje prawa. 
--------------------------------------------------------------------
  
ZACHOWANIA WERBALNE I NIEWERBALNE NAUCZYCIELA WPŁYWAJĄCE NA DYSCYPLINĘ W KLASIE.
 
- Kontakt wzrokowy ( chodzi o badawcze przyglądanie się grupie uczniów)
- Kontakt wzrokowy z poszczególnymi uczniami
- Tempo mówienia
- Ton wypowiedzi
- Natężenie głosu
- Rytm, płynność i intonacja wypowiedzi
- Wysokość głosu
- Postawa i ruchy ciała
- Wykorzystanie przestrzeni

 
Głos
 
To bardzo ważny element w zapobieganiu i radzeniu sobie z trudnymi zachowaniami. Wiele osób mówi zbyt szybko lub traci oddech lub w zdenerwowaniu podnosi ton głosu, jąka się, ma problemy ze znalezieniem właściwego słowa i w ten sposób sprawia wrażenie niepewnych siebie. Należy pamiętać, że przyciszony głos lepiej niż krzyk wyraża stanowczość, panowanie nad sobą i autorytet.

 
Język ciała
 
Nauczyciel niepewny siebie i zalękniony:
- przybiera postawę usztywnioną, krzyżuje w ruchu obronnym ręce lub nogi,
- nie spaceruje po klasie (spacerowanie sugeruje, że klasa to jego teren),
- patrzy na klasę jako na całość, nie skupia wzroku na poszczególnych uczniach,
- posiada manieryzmy.
Powyższe zachowania zwiększają ryzyko wystąpienia wśród uczniów aktów nieposłuszeństwa.

 
     
Dobra dyscyplina rozwija się na fundamencie długotrwałej, pełnej troski relacji nauczyciel-uczeń.

 

 Sposoby na zaprowadzenie dyscypliny wśród uczniów

 - zaczynaj lekcje poważnie, zrelaksować możesz się później,
- uczniowie muszą się wyciszyć zanim zaczniesz do nich mówić,
- mów do uczniów po imieniu,
- dobrze przygotuj się do zajęć,
- mów wyraźnie, upewnij się, że twoje polecenia są zrozumiałe,
- utrzymuj kontakt wzrokowy z uczniami,
- różnicuj metody pracy,
- sprecyzuj reguły: co jest dozwolone, a co zabronione,
- aktywizuj wszystkich uczniów do pracy,
- pozwalaj uczniom na coś zapracować,
- powierzaj jakąś odpowiedzialność uczniom sprawiającym kłopoty,
- okazuj szacunek uczniom i wymagaj go w stosunku do siebie,
- niepożądane zachowania traktuj zawsze indywidualnie,
 nie obarczaj  nimi całej klasy,
- miej odwagę przyznać się do błędu,
- wypróbuj metodę ciszy,
- rozmawiaj często z uczniami indywidualnie,
- zjednaj sobie sprzymierzeńców.